FOTOGRAFIE MET FILM
Ik fotografeer met een Mamiya 645, een middenformaat camera met rolfilm negatieven. De lenzen zijn van Sekor 45mm, 50mm en 150 mm lichtsterkte 2.8. Films zijn meestal van Ilford (HP5, Delta) of Kodak.
Steeds vaker prefereer ik fotograferen met film boven een digitale camera. Het is meer uitdaging. Met de Mamiya moet je alles zelf meten, scherp stellen en meer de tijd nemen om de compositie te bepalen. Je kunt minder 'leunen' op de techniek van de camera. Hoe zijn de negatieven ontwikkeld? Ik scan het negatief in, ontwikkel de foto digitaal (hybride) en zet het in Lightroom om van negatief naar positief. Daarna wordt zwart, wit, helderheid en contrast aangepast met de tintcurve. Authenticiteit vind ik belangrijk daarom ontwikkel ik het originele negatief digitaal met methoden zoals in de oude doka.
We leven in een beeldcultuur: overal om ons heen is willekeurig beeld zonder context. Ik geef mijn foto’s context door ze onderdeel te maken van een serie, zodat de beelden elkaar versterken. Zie bijvoorbeeld 'de luchtsingel' in Rotterdam.
Fotografen die mij inspireren: Ragnar Axelson, Stephan Vanfleteren, Vivian Maier, Werner Mantz, Erwin Olaf, The analogue street collective, etc.
Mijn grootste voorbeeld is de IJslandse fotograaf Ragnar Axelson. https://rax.is/faces-of-the-north/. Hij maakt fotoreportages in de context van de opwarming van de aarde. Hij toont hoe het leven van de mensen verandert door de klimaatverandering. De Inuit in Groenland en Canada trekken steeds zuidelijker. De boeren en vissers hebben minder opbrengsten. Snelle sociale en ecologische veranderingen bedreigen hun traditionele manier van leven. Ik heb een expositie in Reykjavik van hem bezocht. Indrukwekkend sterke zwart/wit beelden. Het gaat om de manier waarop hij mensen in het arctische landschap fotografeert met hun middelen van bestaan.